Een dak boven het hoofd, eten, drinken, zuurstof en de Zaan… dat zijn onze levensbehoeften.
Maar… er bestaan Zaankanters die het zonder onze Zaanstreek doen: die de Zaan verlaten!
Hoe houden zij zich staande met die kwelling, de heimwee, het constant aanwezige verlangen…
Wij informeren hoe het hen vergaat.
- Waarom?! Wij verlieten de Zaan bijna een jaar geleden, omdat er in Addis Ababa, Ethiopië een nieuwe taak, namelijk het werken onder de allerarmsten en met verstandelijk beperkte kinderen, op ons wachtte. Zie voor meer informatie onze website.
- Verdriet? Wij zijn heel blij dat we weg zijn, niet omdat we de Zaanstreek zo graag wilden verlaten, maar omdat de nood hier in Ethiopië bij bovengenoemde doelgroepen zeer groot is.
- Ah toe.. een beetje verdriet dan? Wat we het meeste missen is: onze fietsen pakken en door de Zaanstreek te fietsen om zodoende alle Zaanse geuren en kleuren op ons in te laten werken.
- Mooi! De mooiste plek in de Zaanstreek is Zaandijk met haar Domineestuin, de Lagedijk en het uitzicht op de Zaan en de Zaanse Schans.
- Wat sleept je er doorheen? Waar we nu wonen is het ook leuk, ook al is het niet de Zaanstreek, omdat de Ethiopische bevolking zeer vriendelijk is. Bovendien is de natuur, op plekken waar voldoende water is, werkelijk prachtig.
- Groetjes uit Addis Ababa! Wij (Sander, Esther, Jort, Tibo en Bente Maarseveen) doen de groeten aan alle Zaankanters die we kennen, maar in het bijzonder aan onze familie, vrienden en voormalige collega’s van Parteon en basisschool Het SchatRijk.
Als je de familie wilt opzoeken vanachter je computer dan kan dat hier of op hun eigen website.
De kinderen waar Sander en Esther mee werken. Deze vrolijke snoetjes doen ons de Zaanstreek ook bijna even vergeten!
